Balboa, bekend als Bobo, bracht 5 jaar door in ons Brusselse asiel voordat hij zijn gouden familie vond. Een jaar geleden geloofde een geweldig koppel in hem, ook al was hij al 9 jaar oud en van een vaak verkeerd begrepen ras, de Amerikaanse stafhond.

Maar deze adoptanten gingen verder dan de clichés en ontdekten een kalme, knuffelige hond vol liefde.

Dit verhaal gaat over een tweede kans die ons eraan herinnert dat elke hond een familie verdient, ongeacht zijn leeftijd of achtergrond. Bovendien is het ontroerend om te zien dat Bobo na zoveel jaar in het asiel eindelijk kan genieten van een leven vol liefde en troost.

“Toen onze oude Franse bulldog uit een asiel ons verliet, liet hij een groot gat in ons hart achter. Toen we klaar waren om een nieuwe kameraad te verwelkomen, was het een no-brainer, dus besloten we een kijkje te nemen in het Veeweyde dierenasiel in Brussel. We hadden geen specifieke ideeën over het ras of het uiterlijk van de hond. Wat echt belangrijk was, was het gevoel: we wilden een hond die goed bij ons zou passen, die niet te verlegen was en die van mensen hield. We stonden ook erg open voor het idee om een oudere hond te adopteren. Ze zijn vaak meer gesetteld, wat past bij ons levenstempo, en laten we eerlijk zijn, jongere honden vinden over het algemeen gemakkelijker een gezin, dus waarom zouden we een opa die net zoveel liefde verdient geen kans geven?Op dat moment maakten we kennis met Bobo, een 9 jaar oude Amerikaanse Staff, die de tijd in het asiel serieus lang begon te vinden. Het was de eerste keer dat we een grote hond overwogen, en we vroegen ons af of het wel te doen zou zijn. Maar Bobo deed ons al snel onze twijfels vergeten: hij houdt van zijn wandelingen, maar hij is net zo blij met snurken op de bank (zijn favoriete plekje).En als bonus hebben asielhonden vaak al een ‘startpakket’ geïnstalleerd! Bobo was bijvoorbeeld al zindelijk, gewend aan zijn muilkorf en kende de basiscommando’s al. Dit maakte zijn komst bij ons thuis heel eenvoudig. (Een trots moment: verschillende vrienden vertelden ons zelfs dat hij zich beter gedroeg dan veel van de honden die ze van fokkers kenden. We wisten niet wat we konden verwachten, maar we staan er 100% achter!)Als je twijfelt of je een hond wilt adopteren, is dit ons advies: kijk niet alleen naar het uiterlijk of het ras. Denk na over je levensstijl – ben je meer een wandelaar of een tv-kijker? En luister vooral naar de verzorgers: zij kennen de honden door en door en weten wie de beste kameraad voor je zal zijn. En als je al heel lang een hond hebt, moet je niet te lang wachten. Bobo had bijna 5 jaar in het opvangcentrum doorgebracht voordat hij ons pad kruiste. Soms duurt het gewoon even voordat de sterren op één lijn staan. En wie weet ben jij degene die het leven verandert van een hond die op een familie wacht.Bobo en ik hebben een groot hart van goud gewonnen, verpakt in een prachtige bontjas. Hij geniet nu van een welverdiend pensioen, met knuffels in overvloed, boswandelingen en dutjes in de zon.”

Vandaag, 10 jaar oud, leeft Bobo een gelukkig pensioen en bewijst hij dat zelfs “niet makkelijke” honden een kans verdienen.

Hartelijk dank.

Het Veeweyde team